26 januari 2002 & Familie.

 

Mijn ouders ontmoette elkaar ver voor mijn geboorte, toen ze 18 en 14 waren, uiteindelijk zijn zij een andere weg in geslagen, Maar eigenlijk waren ze altijd al voor elkaar gemaakt. Toen ze uiteindelijk mij verwelkomde op 26 januari 2002 voelde de wereld compleet. Ik groeide op met 2 basset hounden, Maiko en Roy. Ik zal niet vertellen wat hun stambomen zijn, want dan ben ik morgen nog bezig. Ik was een klein meisje, Mijn ouders waren trots dat na al de keren proberen ze een kindje vast hadden. Verder groeide ik op in het huis waar ik tot op de dag van vandaag nogsteeds woon. Als kind weet ik niet goed hoe ik was destijds, buiten het feit dat ik een heel verlegen kindje was hing ik ook altijd aan de mensen die mij dierbaar waren. Mijn band tussen mijn ouders is sterk, zo sterk dat wij samen een 3 eenheid vormden ofterwijl 6 handen op 1 buik. Mijn opa en oma van mijn moeders kant waren mijn 2^e ouders, tenminste dit voelde altijd zo. Ik was en ben onafscheidelijk van ze, ook nu ze er niet meer zijn. Ik hield van ze als mijn vader en moeder, ik kreeg bijna alles en voor mij voelde zij als de hele wereld. Ik sliep en verbleef daar bijna net zo vaak of zelfs vaker daar, aangezien zij konden genieten van het zijn van opa en oma. Ik voelde me nooit teveel, mijn opa sliep altijd op zolder en ik, ik sliep dan altijd met mijn oma in bed. Het was normaal. Als kind deed ik alles met mijn familie. Keertje fietsen wat altijd het standaard rondje was, op woensdagen na mijn zwemles andijviestamppot eten, mijn opa verbinden, torens bouwen, kikkervisjes vangen, maar vooral op avontuur gaan. Om te vertellen hoe mijn opa en oma waren maakt mij trots.

 

Mijn oma was echt een liefdevolle huisvrouw, alles wat je kunt bedenken aan een oma was zij. Knuffels, kusjes of de kleine aanrakingen vond zij heel belangrijk. Niet was ik het er altijd mee eens, of sprak ze zich uit dat ik mijn haar eens ‘vast’ moest doen in een staart, of eens mee moest kijken met hoe zij al heel haar leven lang hetzelfde knotje droeg. Ik genoot. Over mijn oma is er meer te vertellen, maar zoveel dat ik dan meerdere a4tjes nodig heb om het te kunnen omschrijven. Ik genoot.

 

Mijn opa, mijn opa was echt een opa. Altijd werken vroeger. Netjes, maar zeker een man met gekte en kattekwaad. Liefdevol maar ook eerlijk en direct. Een dierenvriend en een zonnig type, wat altijd lag te bakken in de zon. Met mijn opa was spelen en avontuur nooit teveel, vooral de kattenkwaad niet. Mijn opa verzamelde van alles met foto’s of bidprentjes als oude woord, een dorps fotograaf maar ook met een groot hart. Hij tekende altijd een boerderij voor mij, en schreef in zowel sierlijk als in blokletters alles wat ik wilde weten. Ik genoot.

 

Mijn vader was altijd koppig, eigenwijs, had een sterke mening en vooral veel liefde voor de mensen waar hij om gaf. Een hart voor de hulpverlening en voor elk persoon een steunpilaar. Een mopperkont, nukkig of verzonken in eigen gedachten, denk ik aan mijn vader. Ik lijk op hem, in grote lijnen dan wel. Ik botste. Mijn vader was de persoon waar ik naar uit keek, de aanwezigheid deed me goed en voelde me compleet. Ik genoot.

 

Mijn moeder, mijn moeder is mijn best vriendin, zus en soulmate in 1. Zonder mijn moeder langs me zou ik niet meer weten wat ik moet doen. Liefdevol, soms een beetje koppig, maar vooral een heel sterk persoon met haar eigen krachten. Toen ik voor het eerst  werd verwijderd uit mijn klas, totaal onnodig, was zij daar. Mijn leeuwin.  Haar adviezen over een relatiestatus, mijn gevoel of gemis, mijn gemopper of mijn tranen. Ik mag  en kan altijd bij mijn moeder altijd terecht. Terwijl dit anderzijds ook voor haar is. Over mijn moeder praten, en over iedereen in mijn familie in dit stuk, zijn de mensen die mij hebben gemaakt als de persoon wie ik nu ben. Ik geniet.

 

Mijn leven heeft meer te vertellen dan alleen mijn familie. 

 

- Jessy

"You never know where it will end up"